Ενέργεια υδρογόνου: ποια τα οφέλη της για την ΕΕ;

 Ενέργεια υδρογόνου: ποια τα οφέλη της για την ΕΕ;

Σήμερα, το υδρογόνο προέρχεται κυρίως από τα ορυκτά καύσιμα. Μπορεί να παραχθεί όμως από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ©AFP/DAMIEN MEYER  
Σήμερα, το υδρογόνο προέρχεται κυρίως από τα ορυκτά καύσιμα. Μπορεί να παραχθεί όμως από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ©AFP/DAMIEN MEYER 

Μάθετε ποια είναι τα οφέλη της ενέργειας υδρογόνου και πώς η ΕΕ θέλει να την αξιοποιήσει προς όφελος της πράσινης μετάβασης.

Καθαρή ενέργεια, το κλειδί για μια κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη

Η ανανέωση των πηγών ενέργειας και η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου ενεργειακού συστήματος είναι καθοριστικής σημασίας για την επίτευξη μιας κλιματικά ουδέτερης Ευρώπης κι ενός καθαρότερου πλανήτη, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Η πράσινη μετάβαση της ευρωπαϊκής οικονομίας πρέπει να συνοδευτεί από τη βελτίωση της πρόσβασης των επιχειρήσεων και των καταναλωτών σε καθαρή, προσιτή και ασφαλή ενέργεια.

Η ΕΕ αντιμετωπίζει σημαντική πρόκληση, καθώς η ενεργειακή της παραγωγή και κατανάλωση αντιπροσώπευε το 75% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της ΕΕ το 2018 και εξακολουθεί να βασίζεται σε εισαγωγές για το 58% της κατανάλωσης ενέργειας, κυρίως πετρελαίου και φυσικού αερίου.


Τον Ιούλιο του 2020, η Επιτροπή πρότεινε μια στρατηγική για το υδρογόνο για μια κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη, με στόχο την επιτάχυνση της ανάπτυξης της παραγωγής καθαρής ενέργειας από υδρογόνο και τη διασφάλιση του κεντρικού της ρόλου στην επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας μέχρι το 2050.


Μάθετε περισσότερα για την πολιτική της ΕΕ στον χώρο της καθαρής ενέργειας.

Το υδρογόνο παράγεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας;

 

Υπάρχουν διάφορα είδη υδρογόνου, που κατηγοριοποιούνται βάσει της διαδικασίας παραγωγής και των συνακόλουθων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Το καθαρό υδρογόνο ("ανανεώσιμο υδρογόνο" ή "πράσινο υδρογόνο") παράγεται μέσα από την ηλεκτρόλυση του νερού και τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και δεν εκπέμπει αέρια του θερμοκηπίου κατά την παραγωγή του.


Οι ευρωβουλευτές τονίζουν τη σημασία της ταξινόμησης των διαφορετικών ειδών υδρογόνου και ζητούν την χρήση ενιαίας ορολογίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αποσαφήνιση της διάκρισης μεταξύ ανενεώσιμου υδρογόνου και υδρογόνου χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών.


Μόνο το πράσινο υδρογόνο - που λαμβάνεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας - μπορεί να συνεισφέρει στην επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας σε βάθος χρόνου, τονίζουν οι ευρωβουλευτές σε ψήφισμα που εγκρίθηκε κατά τη σύνοδο ολομέλειας του Μαΐου.


Προς το παρόν, το υδρογόνο παίζει ελάσσονα ρόλο στον συνολικό ενεργειακό εφοδιασμό της ΕΕ. Εξακολουθούν να υφίστανται προκλήσεις ως προς την ανταγωνιστικότητα του κόστους, την κλίμακα παραγωγής, τις ανάγκες σε υποδομές και την ασφάλεια. Ωστόσο, στο μέλλον, το υδρογόνο αναμένεται να επιτρέψει την ανάπτυξη μεταφορών, θέρμανσης και βιομηχανικών διαδικασιών απαλλαγμένων από εκπομπές αερίων, καθώς και την εποχιακή αποθήκευση ενέργειας.


Οι ευρωβουλευτές καλούν την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δώσουν κίνητρα για την παραγωγή και χρήση του καυσίμου από ανανεώσιμες πηγές.

Ποια τα οφέλη του υδρογόνου;


Το υδρογόνο αντιπροσωπεύει το 2% του ενεργειακού μείγματος της ΕΕ, εκ του οποίου το 95% παράγεται από ορυκτά καύσιμα τα οποία απελευθερώνουν 70-100 εκατομμύρια τόνους C02 ετησίως.


Σύμφωνα με έρευνες, ένα σημαντικό μέρος του ενεργειακού μείγματος της ΕΕ θα μπορούσε να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας το 2050, εκ των οποίων το υδρογόνο θα μπορούσε να καλύπτει το 20%, ειδικότερα το 20-50% της ενεργειακής ζήτησης στον τομέα των μεταφορών και το 5-20% στον βιομηχανικό τομέα.


Χρησιμοποιείται κυρίως ως πρώτη ύλη σε βιομηχανικές διεργασίες αλλά και ως καύσιμο διαστημικών πυραύλων.


Χάρη στις ιδιότητές του, το υδρογόνο έχει τα εξής οφέλη:


  • η ενεργειακή του χρήση δεν προκαλεί εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (το νερό είναι το μόνο υποπροϊόν της όλης διαδικασίας)
  • μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή άλλων αερίων, όπως είναι τα υγρά καύσιμα
  • οι υπάρχουσες υποδομές (για την παροχή και μεταφορά αερίου) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το υγρογόνο
  • έχει υψηλότερη ενεργειακή πυκνότητα από τις μπαταρίες με αποτέλεσμα να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μεταφορές μεγάλων αποστάσεων και βαρέων εμπορευμάτων

Τι θέλει το Κοινοβούλιο;

  • την παροχή κινήτρων για την ενίσχυση της ζήτησης, τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής αγοράς υδρογόνου και την ταχεία ανάπτυξη των αναγκαίων υποδομών
  • την όσο το δυνατόν συντομότερη κατάργηση του υδρογόνου που βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα
  • την πιστοποίηση όλων των εισαγωγών υδρογόνου με τον ίδιο τρόπο με το υδρογόνο που παράγεται από την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής και της μεταφοράς για την αποτροπή των διαρροών άνθρακα
  • την αξιολόγηση της δυνατότητας προσαρμογής της χρήσης υφιστάμενων αγωγών αερίου για μεταφορά καθαρού υδρογόνου και υπόγεια αποθήκευση υδρογόνου

Στρατηγική της ΕΕ για την ενοποίηση του ενεργειακού συστήματος

Σε ξεχωριστή έκθεση σχετικά με την ενοποίηση του ενεργειακού συστήματος, που θα ψηφιστεί κατά την ολομέλεια του Μαΐου, οι ευρωβουλευτές ζητούν την επιτάχυνση της απανθρακοποίησης, τη διασφάλιση της ισορροπίας των δικτύων, τη δημιουργία διασυνδέσεων, τη διευκόλυνση της ανάπτυξης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, την ψηφιοποίηση, την ανάπτυξη δυνατοτήτων αποθήκευσης και την ενίσχυση της τοπικής παραγωγής.

Περισσότερα σχετικά με την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ:

 


Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχει αναπτύξει διαδικτυακό εργαλείο www.energycost.gr

 Σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων μπορούν να εξασφαλίσουν οι καταναλωτές επιλέγοντας τον προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας που ταιριάζει περισσότερο στο προφίλ της κατανάλωσής τους.

Στην αγορά ρεύματος διατίθενται εκατοντάδες προϊόντα με σημαντικές διαφορές στην τιμολόγηση και τα επιμέρους χαρακτηριστικά και όσο οι τιμές της ενέργειας αυξάνονται – κυρίως λόγω της αύξησης των τιμών του φυσικού αερίου και των δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα – οι καταναλωτές αποκτούν επιπλέον κίνητρο για την επιλογή του προμηθευτή που ταιριάζει περισσότερο στο προφίλ και τις ανάγκες τους.

Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχει αναπτύξει διαδικτυακό εργαλείο μέσω του οποίου παρουσιάζονται σε συγκρίσιμη μορφή το σύνολο των τιμολογίων που προσφέρουν στην αγορά οι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας. Στην εν λόγω ιστοσελίδα (www.energycost.gr) που απευθύνεται σε οικιακούς και επαγγελματικούς καταναλωτές ρεύματος καθώς και στους χρήστες φυσικού αερίου) οι καταναλωτές μπορούν να εισάγουν τα στοιχεία της κατανάλωσης και τις επιμέρους προτιμήσεις τους (π.χ. για την ύπαρξη ή μη ρητρών αναπροσαρμογής των τιμών) και να δουν τα προϊόντα που διατίθενται σε χαμηλότερη τιμή. Είναι ευνόητο πως η σειρά κατάταξης των προμηθευτών ως προς το τίμημα που καλείται να καταβάλει ο καταναλωτής για το ενεργειακό κόστος μεταβάλλεται καθώς αλλάζουν οι προτιμήσεις και το προφίλ της κατανάλωσης.

Ενδεικτικά, για οικιακό πελάτη χωρίς νυχτερινό ρεύμα, μονοφασική παροχή, χωρίς ρήτρα αναπροσαρμογής του τιμολογίου, με συνυπολογισμό των όποιων εκπτώσεων χορηγούν οι προμηθευτές (π.χ. για συνέπεια στην πληρωμή του λογαριασμού), με ισχύ παροχής 8 kva και μηνιαία κατανάλωση 400 κιλοβατώρες το κόστος κυμαίνεται από 54 έως 76 ευρώ (απόκλιση 40 %).

Στο κόστος αυτό περιλαμβάνονται οι μονοπωλιακές χρεώσεις (δίκτυα, ΥΚΩ κλπ.) αλλά όχι τα δημοτικά τέλη και οι λοιπές επιβαρύνσεις που καταβάλλονται μέσω των λογαριασμών ρεύματος. Στο ίδιο παράδειγμα αν ο καταναλωτής επιλέξει τιμολόγια με ρήτρες αναπροσαρμογής το κόστος διαμορφώνεται από 45 έως 101 ευρώ (απόκλιση πάνω από 100 %).

Στο βαθμό που οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας και του διοξειδίου του άνθρακα θα αυξάνονται το επόμενο διάστημα, θα ακολουθούν κατ αντιστοιχία τα κόστη που περιλαμβάνονται στους λογαριασμούς με κυμαινόμενα τιμολόγια.

Παράλληλα η ΡΑΕ έθεσε σε διαβούλευση προτάσεις για αλλαγές στα τιμολόγια του ρεύματος που περιλαμβάνουν θέσπιση ορίων διακύμανσης στα κυμαινόμενα τιμολόγια, κατάργηση του παγίου (ή κάθε άλλης παρεμφερούς επιβάρυνσης) σε όλους τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, κατάργηση της «ρήτρας αποχώρησης» στους καταναλωτές με κυμαινόμενα τιμολόγια και κατάργηση επίσης των χρεώσεων για την αποστολή του λογαριασμού κατανάλωσης.

Ταυτότητα Κτιρίου: δωρεάν αντίγραφα για μεταβιβάσεις και «Εξοικονομώ 2021»

 Ταυτότητα Κτιρίου: δωρεάν αντίγραφα για μεταβιβάσεις και «Εξοικονομώ 2021»

Του Αργύρη Δεμερτζή/

Ευνοϊκή οικονομική ρύθμιση για τα αντίγραφα της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας Κτιρίου, ενόψει της αποκλειστικής εφαρμογής της από την 1η Ιανουαρίου 2022,  για να διευκολύνει τους πολίτες και τους μηχανικούς στις ηλεκτρονικές μεταβιβάσεις ακινήτων και τη συμμετοχή τους στο «Εξοικονομώ 2021», υιοθετεί το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, που έχει την ευθύνη του  ψηφιακού συστήματος έκδοσης της.

Με τα μέχρι τώρα γνωστά δεδομένα, από την 1η Ιανουαρίου 2022 τίθεται σε αποκλειστική λειτουργία η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου. Στο τέλος του έτους, εκπνέει η μεταβατική περίοδος που δόθηκε μέσω παρατάσεων, ώστε δυνητικά, όσοι το επιθυμούν, να μπορούν να προχωρούν στη σύνταξη συμβολαίων μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2021, χωρίς της απαίτηση της Ταυτότητας Κτιρίου, αλλά με την κατάθεση βεβαίωσης νομιμότητας από μηχανικό, ο οποίος  δηλώνει ως ημερομηνία αυτοψίας του ακινήτου την 31/01/2021.

Υποχρεωτική και επιδοτούμενη στο νέο «Εξοικονομώ»

Παράλληλα  η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου είναι υποχρεωτική και η έκδοση της επιδοτείται από το «Εξοικονομώ 2021», που τέθηκε σε πλήρη λειτουργία με το άνοιγμα της πλατφόρμας υποβολής αιτήσεων συμμετοχής από τη Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2021. Σχετικά ο Οδηγός του προγράμματος προβλέπει ότι οι «καταρχήν επιλέξιμες» αιτήσεις καλούνται να υποβάλουν την Ηλεκτρονική Ταυτότητα της κατοικίας τους, εντός αποκλειστικής προθεσμίας εξήντα (60) ημερών. Αν παρέλθει άπρακτο το άνω χρονικό διάστημα, η αίτηση θα οδηγείται σε απόρριψη. Δείτε εδώ στο ecopress: την επίσημη ανακοίνωση ένραξης του νέου “Εξοικονομώ”

Ηλεκτρονική μεταβίβαση ακινήτων

Στο μεταξύ παράγοντες της κτηματαγοράς ζητούν εξάμηνη παράταση της αποκλειστικής ισχύος της Ηλεκτρονικής Ταυτότητα Κτιρίου Δείτε εδώ στο ecopress. Παράλληλα, λόγω της επικείμενης αύξηση των αντικειμενικών αξιών, που παρατάθηκε για ένα μήνα μέχρι 15 Ιανουαρίου 2022,  πολλοί ιδιοκτήτες ακινήτων τρέχουν το τελευταίο διάστημα για να επισπεύσουν γονικές παροχές, δωρεές και αγοραπωλησίες, για να αποφύγουν πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις. Στο μεταξύ καθιερώνεται η ηλεκτρονική μεταβίβαση ακινήτων και ενεργοποιήθηκε η πλατφόρμα myProperty για τις γονικές παροχές και δωρεές. Δείτε εδώ στο ecopress

Ένας χρόνος εφαρμογής

Η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου, που είναι ένας ηλεκτρονικός φάκελος, που πρέπει να τον διαθέτει κάθε ακίνητο και βοηθά να υπάρχουν ασφαλείς μεταβιβάσεις και να γνωρίζει ο νέος ιδιοκτήτης την πραγματική κατάσταση του ακίνητου που παραλαμβάνει έχει ήδη διανύσει ένα χρόνο κανονικής εφαρμογής της. Είναι γεγονός ότι πολλοί αγοραστές, κυρίως αλλοδαποί, καθώς και αγοραστές ακινήτων μεγάλης αξίας, απαιτούν από την αρχή της εφαρμογής της ταυτότητας, από τις αρχές του 2021,  να συντάσσονται τα συμβόλαια με την ταυτότητα, αντί της απλής βεβαίωσης και να παραλαμβάνουν «καθαρό» το ακίνητο.

Απαλλαγή καταβολής του ποσοστού ανταπόδοσης

Το ΤΕΕ προχωρά σε απαλλαγή καταβολής του ποσοστού ανταπόδοσης στην «Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου», σε περιπτώσεις πρόδηλων λαθών και αναθεωρήσεων. Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο κατόπιν παρατηρήσεων συμβολαιογράφων ή πρόδηλων λαθών, να  απαιτείται η υποβολή νέας της ταυτότητας κτηρίου,  η οποία γίνεται με αντιγραφή της προηγούμενης έκδοσης, με όλα τα συνοδευτικά στοιχεία  και επανυποβολή της, μετά την διόρθωσή της. Οι επανεκδόσεις αναθεωρημένων  πιστοποιητικών πληρότητας  Ηλεκτρονικής Ταυτότητας Κτιρίου αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά λόγω του μεγάλου όγκου μεταβιβάσεων ακινήτων και της λειτουργίας της ηλεκτρονικής πλατφόρμας μεταβιβάσεων αλλά και για τη συμμετοχή στο νέο «Εξοικονομώ».

Το ΤΕΕ σύμφωνα με το νόμο έχει αναπτύξει και λειτουργεί το ψηφιακό σύστημα της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας και δικαιούται την είσπραξη ποσοστού ανταπόδοσης 20 ευρώ. Για να διευκολυνθούν πολίτες και μηχανικοί αποφάσισε  σε περιπτώσεις πρόδηλων λαθών και αναθεωρήσεων, οι νέες εκδόσεις της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας να εκδίδονται ατελώς μέσα σε 2 μήνες. Δηλαδή να μην επιβαρύνονται με καταβολή επιπλέον ποσοστού ανταπόδοσης για την επανέκδοση πιστοποιητικού πληρότητας Ταυτότητας Κτιρίου/Διηρημένης Ιδιοκτησίας, εφόσον το πιστοποιητικό είναι εντός της δίμηνης ισχύος του, να μην ζητείται η εκ νέου καταβολή ποσοστού ανταπόδοσης για τους δύο μήνες από την ημερομηνία της προηγούμενης εξόφλησής του.

Οι βασικές πληροφορίες για την Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου

Η πολεοδόμος μηχανικός Γραμματή Μπακλατσή, παρουσιάζει τις βασικές πληροφορίες για την Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου, ως εξής:

  • Ποιος είναι ο σκοπός της ταυτότητας κτιρίου;

Είναι η καταγραφή και ο έλεγχος του τρόπου κατασκευής των κτιρίων της χώρας καθώς και η παρακολούθησή τους μετά την ολοκλήρωσή τους σε όλη τη διάρκεια του χρόνου ζωής τους, με σκοπό τον έλεγχο της ασφάλειάς των οικοδομών, τη συντήρηση τους, καθώς και την αποτροπή εκτέλεσης πολεοδομικών αυθαιρεσιών. Μ΄ αυτόν τον τρόπο ενημερώνεται ο κάθε ενδιαφερόμενος (αγοραστής ή ενοικιαστής ή επιχειρηματίας κ.ά) σε τι κατάσταση βρίσκεται το κτήριο και αποφεύγονται έτσι μελλοντικά προβλήματα με την Πολεοδομία.

  • Γιατί είναι απαραίτητη η ταυτότητα του κτιρίου;

Σήμερα για κάθε κτίριο υπάρχουν διάφορες καταγραφές στα εμβαδά τους, που μάλιστα τις περισσότερες φορές δεν συμφωνούν μεταξύ τους όπως:

Α) Εμβαδό με βάση την Οικοδομική Άδεια (αν υπάρχει)

Β) Εμβαδό κατά δήλωση του ιδιοκτήτη στη ΔΕΗ

Γ) Εμβαδό στο έντυπο Ε9 της Εφορίας

Δ) Εμβαδό στο συμβόλαιο αγοράς/Μισθωτήριο κλπ

Ε) Εμβαδό στο Ενεργειακό Πιστοποιητικό

Στ) Εμβαδό στο Κτηματολόγιο

Ζ) Εμβαδό αποτύπωσης της υφιστάμενης (πραγματικής) κατάστασης.

Αυτή η έλλειψη ταύτισης των τετραγωνικών στις διάφορες καταχωρήσεις του ακινήτου δημιουργεί προβλήματα στην σωστή καταγραφή του.

Αυτό μάλιστα, φάνηκε πρόσφατα κατά τη διαδικασία δήλωσης των «ξεχασμένων» τετραγωνικών στους Δήμους, που πολλοί ιδιοκτήτες διαπίστωσαν ότι δήλωναν άλλα τετραγωνικά στο Ε9 και άλλα στη ΔΕΗ μέσω του Δήμου.

Επομένως είναι απαραίτητη η καταγραφή των κτιρίων σε ένα μητρώο που θα καταγράφονται αναλυτικά όλα τα στοιχεία του ακινήτου.

Επίσης με την ταυτότητα του κτιρίου κάθε ιδιοκτήτης θα έχει πλήρη εικόνα για την νομιμότητα ή μη του κτιρίου του καθώς και την ενεργειακή και στατική κατάσταση του.

  • Πώς γίνεται η διαδικασία;

Η διαδικασία γίνεται από τον μηχανικό μέσω ειδικής ηλεκτρονικής ψηφιακής πλατφόρμας «Ταυτότητα Κτιρίου» η οποία αναπτύχθηκε από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ), που είναι και ο πάροχος των ηλεκτρονικών υπηρεσιών προς το υπουργείο, τους μηχανικούς και τους πολίτες.

  • Γίνεται για όλο το κτίριο ή για κάθε ιδιοκτησία;

Η δήλωση της Ταυτότητας Κτιρίου γίνεται;

α) ανά κτίριο ή

β) ανά διηρημένη ιδιοκτησία (διαμέρισμα, γραφείο, κατάστημα κ.λπ).

Ο εξουσιοδοτημένος μηχανικός, ο οποίος συμπληρώνει τα στοιχεία της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας του Κτιρίου ή της διηρημένης ιδιοκτησίας, ορίζεται από τον ιδιοκτήτη για κάθε κτίριο ή διηρημένη ιδιοκτησία. Αν έχουν συσταθεί οριζόντιες ή κάθετες ιδιοκτησίες (πολυκατοικία κ.λπ.), ο εξουσιοδοτημένος μηχανικός για το σύνολο του κτιρίου μπορεί να ορίζεται ύστερα από απόφαση της πλειοψηφίας των κοινωνών, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον κανονισμό της οροφοκτησίας, άλλως με απλή πλειοψηφία.

  • Ποια είναι η εργασία του μηχανικού;

Ο μηχανικός αφού κάνει την αποτύπωση του κτιρίου ελέγχει το ακίνητο σύμφωνα με τα εγκεκριμένα σχέδια της πολεοδομίας (εφόσον υπάρχουν).

Ο έλεγχος αφορά στα εξής:

  • τη νομιμότητα του χώρου
  • την ενεργειακή απόδοση του κτιρίου
  • την στατική του επάρκεια
  • τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό.
  • Ποια είναι τα δικαιολογητικά της Ταυτότητας Ολόκληρου Κτιρίου;

Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την υποβολή Ταυτότητας ολόκληρου Κτιρίου είναι:

α) το στέλεχος της οικοδομικής άδειας του κτιρίου, με τις αναθεωρήσεις της,

β) τα σχέδια που συνοδεύουν την οικοδομική άδεια, καθώς και η μελέτη προσβασιμότητας ΑμεΑ και εμποδιζόμενων ατόμων, εφόσον απαιτείται.

γ) το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου ή τμημάτων αυτού,

δ) το πιστοποιητικό ελέγχου κατασκευής, εφόσον έχει εκδοθεί,

ε) δηλώσεις υπαγωγής σε νόμους αναστολής επιβολής κυρώσεων επί αυθαιρέτων,

στ) τα σχέδια κατόψεων, τα οποία αποτυπώνουν το κτίριο στην πραγματική του κατάσταση, όταν αυτή δεν προκύπτει από τα στοιχεία των περ. α’, β’ και ε’,

ζ) το δελτίο δομικής τρωτότητας ή τη τεχνική έκθεση στατικού ελέγχου ή τη μελέτη στατικής επάρκειας, εφόσον απαιτείται,

η) τον πίνακα χιλιοστών ή και τη μελέτη κατανομής δαπανών του κτιρίου, εφόσον υπάρχουν,

θ) τον τίτλο ιδιοκτησίας,

ι) αντίγραφο κτηματολογικού φύλλου.

  • Γιατί γίνεται και η ταυτότητα ακινήτου – διηρημένης ιδιοκτησίας;

Με την ηλεκτρονική ταυτότητα ελέγχονται και τα δηλωθέντα ούτως ή άλλως αυθαίρετα. Αυτό θα επιτρέπει από δω και πέρα τον αυστηρό έλεγχο κάθε νέου αυθαίρετου. Γιατί όταν θέλει κάποιος να μεταβιβάσει ή να δώσει κληρονομιά κλπ. μία διηρημένη ιδιοκτησία (διαμέρισμα, κατάστημα, γραφείο κλπ) η οποία έχει αυθαίρετα, είναι δυνατό αμέσως να εντοπιστεί η αυθαιρεσία. Επομένως θα έχουν ένα πολύ ισχυρό κίνητρο από εδώ και πέρα οι ιδιοκτήτες να μην κάνουν καινούργια αυθαίρετα, γιατί θα «μπλοκάρεται» η μελλοντική μεταβίβασή του.

  • Ποια είναι τα δικαιολογητικά της Ταυτότητας Διηρημένων Αυτοτελών Ιδιοκτησιών;

Για την Ηλεκτρονική Ταυτότητα Αυτοτελούς Διηρημένης Ιδιοκτησίας (π.χ. διαμέρισμα, γραφείο, κατάστημα κλπ), απαιτούνται τα εξής:

α) το στέλεχος της οικοδομικής άδειας του κτιρίου εντός του οποίου ευρίσκεται η διηρημένη ιδιοκτησία, με τις αναθεωρήσεις της,

β) τα σχέδια που συνοδεύουν την οικοδομική άδεια, καθώς και η μελέτη προσβασιμότητας ΑμεΑ και εμποδιζομένων ατόμων, εφόσον απαιτείται,

γ) το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης της διηρημένης ιδιοκτησίας,

δ) το πιστοποιητικό ελέγχου κατασκευής, εφόσον έχει εκδοθεί,

ε) δηλώσεις υπαγωγής σε νόμους αναστολής επιβολής κυρώσεων επί αυθαιρέτων,

στ) τα σχέδια κατόψεων, τα οποία αποτυπώνουν τη διηρημένη ιδιοκτησία στην πραγματική της κατάσταση, όταν αυτή δεν προκύπτει από τα στοιχεία των περ. α’, β’ και ε’, πλην των κοινοχρήστων χώρων,

ζ) το δελτίο δομικής τρωτότητας ή τη τεχνική έκθεση στατικού ελέγχου ή τη μελέτη στατικής επάρκειας, εφόσον απαιτείται,

η) τον πίνακα χιλιοστών ή και τη μελέτη κατανομής δαπανών του κτιρίου, εφόσον υπάρχουν,

θ) τον τίτλο ιδιοκτησίας,

ι) τη σύσταση οριζοντίων/καθέτων ιδιοκτησιών, μαζί με τα συνοδευτικά σχέδια

κ) αντίγραφο κτηματολογικού φύλλου.

  • Τι γίνεται με τα αυθαίρετα, που δεν έχουν δηλωθεί και δεν έχουν Ταυτότητα Κτιρίου;

Κατ’ αρχάς για όλα τα αυθαίρετα που έχουν νομιμοποιηθεί με όλους τους νόμους περί αυθαιρέτων, θα πρέπει να συνταχθεί ταυτότητα κτιρίου για να θεωρούνται πλήρως τακτοποιημένα.

Επίσης όσοι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων δεν προβούν στην τακτοποίηση τους, θα βρεθούν αντιμέτωποι και σε περιορισμούς και απαγορεύσεις για:

– να μεταβιβάσουν, πουλήσουν ή να το γράψουν στα παιδιά τους

– να προβούν στην έκδοση πολεοδομικών αδειών για εργασίες συντήρησης, ανακαίνισης, αποκατάστασης, αλλαγής χρήσης ή και επέκτασης των ακινήτων τους

– να το μισθώσουν νόμιμα

– να μην μπορούν να εκδώσουν οι μισθωτές του ακινήτου άδεια λειτουργίας επιχείρησης (εμπορικά καταστήματα, καταστήματα εστίασης, βιοτεχνίες κ.λπ.).

– θα έχουν αυξημένο πρόστιμο και κίνδυνο πιθανής κατεδάφισης, σε περίπτωση που δεν μπορούν να προβούν σε νομιμοποίηση του κτιρίου.

Παραγωγή υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας

 


Παραγωγή υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας

Dale Gardner* 

Εάν θέλουμε να έχουμε μια βιώσιμη υποδομή μεταφορών που περιλαμβάνει οχήματα κυψελών καυσίμου υδρογόνου, πρέπει να παράγουμε τον ενεργειακό φορέα-υδρογόνο- σε μεγάλες ποσότητες από καθαρές, μη ορυκτές πηγές ενέργειας, και αυτό σημαίνει από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τι ακριβώς επιλογές έχουμε λοιπόν για να μας βάλουν στο μονοπάτι καθαρού υδρογόνου και ποιες προκλήσεις πρέπει να ξεπεραστούν στην πορεία;

Καθώς σχεδιάζουμε για τον καθαρό στόλο αυτοκινήτων και φορτηγών χωρίς πετρέλαιο του μέλλοντος, οραματιζόμαστε ένα χαρτοφυλάκιο τεχνολογίας πρόωσης που περιλαμβάνει οχήματα με βιοκαύσιμα, ηλεκτροκίνηση και κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCV).

Η τελευταία από αυτές είναι ίσως η πιο τεχνικά προκλητική, αλλά και η πιο ελκυστική τεχνολογία όσον αφορά την ικανότητά της να μειώνει δραματικά την κατανάλωση πετρελαίου, τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου CO2 και τη ρύπανση των σωλήνων της ουράς. Ωστόσο, το υδρογόνο δεν είναι πηγή ενέργειας – είναι φορέας ενέργειας. Και για να συνειδητοποιήσουμε πλήρως τα οφέλη του, πρέπει να το παράγουμε όχι από ορυκτές πηγές, αλλά από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Ο κόσμος παράγει σήμερα τεράστιες ποσότητες υδρογόνου για βιομηχανικούς και εμπορικούς σκοπούς, πιθανώς άνω των 50 εκατομμυρίων τόνων/έτος. Αλλά το μεγαλύτερο μέρος αυτής της παραγωγής βασίζεται στην ορυκτά ενέργεια, είτε από αναμόρφωση φυσικού αερίου είτε από ηλεκτρόλυση με χρήση ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από άνθρακα, φυσικό αέριο, πετρέλαιο ή πυρηνική ενέργεια.

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας από την άλλη πλευρά είναι μια επιθυμητή πηγή ενέργειας για την παραγωγή υδρογόνου λόγω της ποικιλομορφίας, της περιφερειακότητας, της αφθονίας και των δυνατοτήτων τους για βιωσιμότητα. Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν πολλές προκλήσεις για την παραγωγή Υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας – και ίσως η σημαντικότερη είναι η μείωση του κόστους για να είναι ανταγωνιστικός με τη βενζίνη και το ντίζελ.

Το ανανεώσιμο υδρογόνο μπορεί να παραχθεί με διάφορους τρόπους:

  • Ηλεκτρόλυση – διάσπαση του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο με χρήση ηλεκτρικής ενέργειας από μία από τις πολλές ανανεώσιμες πηγές.
  • Μετατροπή βιομάζας – μέσω είτε θερμοχημικής είτε βιοχημικής μετατροπής σε ενδιάμεσα προϊόντα που μπορούν στη συνέχεια να διαχωριστούν ή να μετατραπούν σε υδρογόνο. ή τεχνικές ζύμωσης που παράγουν υδρογόνο άμεσα.
  • Ηλιακή μετατροπή – είτε με θερμόλυση, με χρήση ηλιακής θερμότητας για παραγωγή υδρογόνου σε χημικό κύκλο υψηλής θερμοκρασίας ή φωτόλυση, στην οποία τα ηλιακά φωτόνια χρησιμοποιούνται σε βιολογικά ή ηλεκτροχημικά συστήματα για την άμεση παραγωγή υδρογόνου.

Η παραπάνω σειρά είναι, σε γενικές γραμμές, αντιπροσωπευτική της τεχνολογικής ωριμότητας αυτών των μονοπατιών, και επομένως, κατά προσέγγιση, της χρονολογικής σειράς με την οποία θα περιμέναμε να τα δούμε εμπορικά διαθέσιμα.

Το σχήμα 1 παρέχει μια επισκόπηση των διαφόρων επιλογών.

Ηλεκτρόλυση

Υπάρχει μια σημαντική παγκόσμια δραστηριότητα στην παραγωγή ηλεκτρόλυσης και στην κατασκευή εγκαταστάσεων ηλεκτρόλυσης για την παραγωγή υδρογόνου. Οι προκλήσεις για το ανανεώσιμο υδρογόνο που είναι έτοιμο για μεταφορά είναι τόσο στο κόστος όσο και στην κατανόηση των logistics και των οικονομικών των μεγάλων κεντρικών εργοστασίων παραγωγής έναντι των μικρότερων κατανεμημένων εγκαταστάσεων που βρίσκονται πιο κοντά στους χρήστες του οχήματος.

Ένας 100% αποδοτικός ηλεκτρολύτης απαιτεί 39 kWh ηλεκτρικής ενέργειας για την παραγωγή 1 kg υδρογόνου. Οι συσκευές σήμερα απαιτούν έως και 48 kWh/kg. Έτσι, εάν το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας είναι 0,05 US$/kWh, το κόστος ισχύος μόνο για τη διαδικασία ηλεκτρόλυσης είναι 2,40 US$/kg υδρογόνου. (Σημείωση: Στις ΗΠΑ, το μέσο κόστος οικιακής ηλεκτρικής ενέργειας είναι περίπου 0,10 US$/kWh και βιομηχανικό 0,06 US$/kWh). Το κόστος κεφαλαίου για μια εγκατάσταση ηλεκτρόλυσης μπορεί να είναι ένας τεράστιος παράγοντας και για μικρότερες εγκαταστάσεις μπορεί στην πραγματικότητα να γίνει ο κυρίαρχος παράγοντας κόστους.

Ένα πλεονέκτημα της ηλεκτρόλυσης είναι ότι μπορεί να παράγει υδρογόνο υψηλής καθαρότητας (>99,999%), το οποίο είναι καλό για FCV, των οποίων οι κυψέλες καυσίμου θα είναι, τουλάχιστον αρχικά, ευαίσθητες σε ρύπους και θα απαιτούν εξαιρετικά υψηλή καθαρότητα υδρογόνου.

Το παγκόσμιο δυναμικό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι εκπληκτικό. Εάν αντιμετωπιστεί και χρησιμοποιηθεί επιθετικά, υπάρχουν επαρκείς πόροι για την υποστήριξη όχι μόνο μεγάλων εισροών στα ηλεκτρικά δίκτυα σε ολόκληρο τον πλανήτη, αλλά και σημαντικής παραγωγής υδρογόνου. Για παράδειγμα, από μόνη της ο διαθέσιμος αιολικός πόρος στις ΗΠΑ εκτιμάται ότι είναι πάνω από 2.800 GW (σήμερα, η συνολική δυναμικότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στις ΗΠΑ είναι περίπου 1.100 GW), αρκετή για την παραγωγή πάνω από 150 δισεκατομμύρια kg/έτος υδρογόνου, που υπερβαίνει η ποσότητα βενζίνης των ΗΠΑ που καταναλώνεται ετησίως ως προς την ενεργειακή ισοδυναμία.

Αρκετά έργα δοκιμών ηλεκτρόλυσης από ανανεώσιμες πηγές σε υδρογόνο βρίσκονται σε εξέλιξη στις ΗΠΑ και παγκοσμίως. Στο Εθνικό Εργαστήριο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας των ΗΠΑ ( NREL ) στο Κολοράντο, μια συνεργασία μεταξύ της NREL και της τοπικής εταιρείας κοινής ωφελείας, Xcel Energy , οδήγησε σε ένα πιλοτικό έργο κλίμακας που χρησιμοποιεί αιολικά και φωτοβολταϊκά (βλ. σχήμα 2 και μελέτη περίπτωσης - «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε υδρογόνο») . Το υδρογόνο αποθηκεύεται, στη συνέχεια χρησιμοποιείται για να τροφοδοτήσει το Mercedes Benz F-Cell FCV της NREL ή μετατρέπεται σε ηλεκτρική ενέργεια για έγχυση πίσω στο δίκτυο σε περιόδους αιχμής ηλεκτρικών φορτίων.

Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, κατασκευάστηκαν αλκαλικοί ηλεκτρολύτες κλίμακας MW δίπλα σε υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Έτσι, ξέρουμε πώς να κάνουμε ανανεώσιμο υδρογόνο μέσω ηλεκτρόλυσης, το έχουμε κάνει στο παρελθόν και τώρα πρέπει να ξεπεράσουμε τα σχετικά μέτρια τεχνικά και οικονομικά εμπόδια στην ηλεκτρόλυση ανανεώσιμων πηγών υδρογόνου για μελλοντικές ανάγκες μεταφοράς.

Μετατροπή Βιομάζας

Επειδή η βιομάζα είναι η μόνη μας ανανεώσιμη πηγή υδρογονανθράκων, η μετατροπή ενός μικρού τμήματος του τεράστιου πόρου βιομάζας του πλανήτη σε καύσιμα είναι μια σημαντική επιλογή για τις μεταφορικές μας ανάγκες. Από αυτή την ανανεώσιμη πρώτη ύλη μπορεί να παραχθεί υδρογόνο. Μια πρόσφατη έκθεση του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας των ΗΠΑ ( NRC ) (Transitions to Alternative Transportation Technologies: A Focus on Hydrogen, Ιούλιος 2008) υποστηρίζει ότι η κεντρική παραγωγή υδρογόνου από αεριοποίηση βιομάζας είναι η οδός ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που έχει την υψηλότερη πιθανότητα εμπορικής βιωσιμότητας το 2015- 3035 χρονικό πλαίσιο.

Η βιομάζα σε υδρογόνο είναι πολύπλοκη, όχι μόνο λόγω των τεχνικών λεπτομερειών των ίδιων των διαδικασιών μετατροπής, αλλά και λόγω των πολλών τύπων διεργασιών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Ο τύπος μετατροπής με τις περισσότερες δυνατότητες για κεντρική παραγωγή μεγάλης κλίμακας, όπως επισημαίνεται στην έκθεση NRC, είναι η αεριοποίηση, η οποία από μόνη της δεν είναι παρά μία από τις πολλές τεχνολογίες που διατίθενται στη μεγαλύτερη κατηγορία που ονομάζεται θερμοχημική μετατροπή.

Η αεριοποίηση – είτε με ατμό, αέρα/οξυγόνο, καταλυτική είτε έμμεση – περιλαμβάνει την υποβολή της βιομάζας σε υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις προκειμένου να μειωθούν τα οργανικά υλικά σε αέρια υδρογόνου και μονοξειδίου του άνθρακα/διοξειδίου (μαζί με ποικίλες ποσότητες ανεπιθύμητων στερεών και αέριων υποπροϊόντων). . Από εκεί, το υδρογόνο μπορεί να διαχωριστεί με μεμβράνη, χημικά ή καταλυτικά βήματα. Οι τεχνοοικονομικές αναλύσεις δείχνουν ότι τα βιοδιυλιστήρια αεριοποίησης μπορεί να πρέπει να είναι μεγάλα για να είναι οικονομικά εφικτά, πράγμα που σημαίνει σημαντικές επενδύσεις κεφαλαίου καθώς και ευρεία υποδομή παραγωγής και παράδοσης πρώτης ύλης για την τροφοδοσία κάθε εγκατάστασης.

Μια δεύτερη θερμοχημική επιλογή είναι η μετατροπή της βιομάζας σε βιοέλαιο μέσω θερμικής αποσύνθεσης γνωστής ως γρήγορης πυρόλυσης, ακολουθούμενη από καταλυτική αναμόρφωση του υγρού (ή των ατμών του) σε υδρογόνο. Ένα πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι το βιοέλαιο, ως ενδιάμεσο προϊόν, έχει υψηλότερη ενεργειακή πυκνότητα από την πρώτη ύλη βιομάζας και μπορεί να μεταφερθεί πιο εύκολα. Αυτή η τεχνική μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι εφαρμόσιμη σε μικρότερα, κατανεμημένα βιοδιυλιστήρια, ενώ η διαδικασία αεριοποίησης που περιγράφεται παραπάνω μπορεί να εξυπηρετήσει τις μεγάλες, κεντρικές εγκαταστάσεις.

Η βιοχημική μετατροπή της βιομάζας σε υδρογόνο παρουσιάζει επίσης αρκετές πιθανές οδούς. Η αιθανόλη που παράγεται από λιγνοκυτταρινικά υλικά θα μπορούσε να μετατραπεί περαιτέρω σε υδρογόνο, όπως και άλλα βιοκαύσιμα ή ενδιάμεσα προϊόντα διαφόρων βιοχημικών οδών.

Πιο ενδιαφέρουσα ίσως είναι η σκοτεινή ζύμωση, μια διαδικασία που χρησιμοποιεί αναερόβιους μικροοργανισμούς για την άμεση παραγωγή υδρογόνου, με τον τρόπο που τα βακτήρια ή η ζύμη μπορούν να παράγουν αιθανόλη μέσω ζύμωσης. Τέτοιοι οργανισμοί θα μπορούσαν να ενισχυθούν ώστε να εκτελούν καλύτερα το έργο παραγωγής υδρογόνου. Συνήθως πρέπει να ξεκινούν με γλυκόζη, επομένως οι τεχνικές προεπεξεργασίας και υδρόλυσης με κυτταρινική αιθανόλη που αναπτύσσονται τώρα για τη διάσπαση της κυτταρίνης σε γλυκόζη θα απαιτούνται επίσης για τη σκοτεινή οδό ζύμωσης.

Ηλιακή Μετατροπή

Ίσως οι πιο ενδιαφέρουσες επιλογές, με τεράστιες δυνατότητες αλλά που απαιτούν περισσότερο χρόνο ανάπτυξης, είναι οι τεχνικές ηλιακής μετατροπής. Αυτά είναι η θερμόλυση και η φωτόλυση, και φαίνονται στο αριστερό και στο άκρο δεξιά του σχήματος 1, αντίστοιχα.

Η θερμόλυση περιλαμβάνει τη χρήση της θερμότητας που παράγεται από τη συγκεντρωμένη ηλιακή ενέργεια (CSP) για να οδηγήσει μια από τις πολλές θερμοχημικές αντιδράσεις (εκατοντάδες από τις οποίες είναι γνωστές) που μπορούν να παράγουν υδρογόνο ή για να οδηγήσει την ηλεκτρόλυση σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες για πιο αποτελεσματική αποσύνθεση του νερού.

Η φωτόλυση μπορεί να είναι το απόλυτο «ιερό δισκοπότηρο» για την παραγωγή υδρογόνου, χρησιμοποιώντας ηλιακά φωτόνια για την παραγωγή υδρογόνου απευθείας μέσω βιολογικών ή ηλεκτροχημικών συστημάτων. Οι φωτοβιολογικές μέθοδοι χρησιμοποιούν φωτοσυνθετικούς οργανισμούς όπως ορισμένα κυανοβακτήρια και πράσινα φύκια για τη φωτοπαραγωγή υδρογόνου – δεν χρειάζονται μόρια με βάση τον άνθρακα στη διαδικασία. Χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά για τη βελτιστοποίηση των διαδικασιών εντός των οργανισμών και πολλές μηχανικές προκλήσεις πρέπει να αντιμετωπιστούν για την ανάπτυξη μεγάλων φωτοβιολογικών συστημάτων παραγωγής υδρογόνου.

Η φωτοηλεκτροχημική φωτόλυση περιλαμβάνει τη διάσπαση του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο απευθείας στην επιφάνεια ενός ημιαγωγού μέσω της ακτινοβολίας του ημιαγωγού από ηλιακά φωτόνια. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ηλεκτρόλυση χωρίς τον ηλεκτρολύτη, επειδή το υλικό του φωτοβολταϊκού ημιαγωγού δρα ως καταλύτης για την παραγωγή υδρογόνου απευθείας στη διεπαφή ημιαγωγού και νερού. Ένα σημαντικό εμπόδιο είναι η εύρεση ενός ημιαγωγού υλικού που έχει τις σωστές φωτοηλεκτροχημικές ιδιότητες, ενώ είναι αρκετά οικονομικό και στιβαρό ώστε να αντέχει στο σοβαρό χημικό και φυσικό περιβάλλον.

Είναι αρκετά;

Μπορούν πραγματικά οι ανανεώσιμες πηγές να παράγουν αρκετό υδρογόνο για να κάνουν τη διαφορά; Το Σχήμα 2 απαντά σε αυτήν την ερώτηση για τις ΗΠΑ, παρέχοντας μια ένδειξη ανά νομό του δυναμικού υδρογόνου από την ηλιακή, την αιολική και τη βιομάζα – σε σύγκριση με την κατανάλωση βενζίνης μόνο στις ΗΠΑ.

Μόνο εκείνοι με μπλε χρώμα θα μπορούσαν να παράγουν λιγότερο υδρογόνο από την αντίστοιχη χρήση βενζίνης και εκείνοι με πράσινο προσεγγίζουν την ικανότητα 1.000 φορές περισσότερο υδρογόνου από τις δικές τους ανάγκες. Οι λίγες κομητείες που υπολείπονται συνήθως περιβάλλονται από άλλες με αφθονία. Παρόλο που οι ΗΠΑ διαθέτουν σημαντικό ανανεώσιμο πόρο, μια παγκόσμια ανάλυση αναμένεται να δώσει παρόμοια αποτελέσματα.

Έτσι, με όλες αυτές τις επιλογές για την παραγωγή ανανεώσιμων πηγών υδρογόνου και τους σημαντικούς, ποικίλους ανανεώσιμους πόρους ενέργειας στους οποίους θα μπορούσαμε να αντλήσουμε παγκοσμίως, πού βρισκόμαστε όσον αφορά την έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α) που απαιτείται για την αντιμετώπιση των προκλήσεων;

Η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, κυρίως λόγω της συγκεχυμένης παγκόσμιας ενεργειακής εικόνας και της πρόσφατης οικονομικής ύφεσης, σε συνδυασμό με την προφανή έμφαση σε πιο βραχυπρόθεσμες λύσεις που αξιολογούνται για τη μείωση των εκπομπών CO2 και τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Κάποιοι εικάζουν ότι υπάρχει λιγότερος ενθουσιασμός για το υδρογόνο από ό,τι έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, ενώ άλλοι προσφέρουν ότι το υδρογόνο και οι κυψέλες καυσίμου πρέπει να βρουν τη θέση τους στο χαρτοφυλάκιο των μελλοντικών επιλογών πρόωσης μεταφορών.

Στις ΗΠΑ, το τέλος της Πρωτοβουλίας του Προέδρου για τα καύσιμα υδρογόνου (στην οποία ο Πρόεδρος Μπους υποσχέθηκε 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια για Έρευνα και Ανάπτυξη υδρογόνου και κυψελών καυσίμου κατά τη διάρκεια των οικονομικών ετών 2003 έως 2008) είχε δημοσιονομική επίδραση στην Ε&Α υδρογόνου γενικά και στην Ε&Α παραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας συγκεκριμένα. Ενώ ο προϋπολογισμός Ε&Α υδρογόνου του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ είχε ανέλθει σε περισσότερα από 280 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2008, το αίτημα του Υπουργείου για το οικονομικό έτος 2009 έδειξε μείωση, συμπεριλαμβανομένου μηδενισμού της εφαρμοσμένης χρηματοδότησης Ε&Α για την παραγωγή υδρογόνου (που ήταν 40 εκατομμύρια δολάρια το 2008 ). Το σκεπτικό ήταν ότι τουλάχιστον ένα μονοπάτι παραγωγής είχε θέσει τον στόχο κόστους των 2-3 $ ΗΠΑ/κιλό – αν και μέσω μιας οδού μη ανανεώσιμης ενέργειας, γνωστής ως αναμόρφωσης φυσικού αερίου με κατανεμημένο ατμό – και ότι η χρηματοδότηση εστιαζόταν στην αποθήκευση υδρογόνου και τις κυψέλες καυσίμου Ε&Α,

Σε διεθνές επίπεδο, οι προσπάθειες Ε&Α παραγωγής υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές συνεχίζονται. Η μακροχρόνια Συμφωνία Εφαρμογής Υδρογόνου του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας ( ΙΕΑ ), που ισχύει από το 1977, συνεχίζει να εργάζεται για την παραγωγή υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές. Και πολλές μεμονωμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας, της Αυστραλίας, της Ισλανδίας, για να αναφέρουμε μόνο μερικές, συνεχίζουν να επιδιώκουν επιλογές ανανεώσιμων πηγών υδρογόνου. Επίσης, η πιο πρόσφατη Διεθνής Συνεργασία για την Οικονομία του Υδρογόνου (IPHE) συνδέει πολλά έθνη σε συλλογικές προσπάθειες.

Εάν είμαστε σε θέση να ξεπεράσουμε το πρόβλημα «κοτόπουλου και αυγού» σε σχέση με τα FCV και την υποστηρικτική υποδομή παραγωγής και διανομής υδρογόνου, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να κάνουμε την τεχνική και επιχειρηματική άποψη για το ανανεώσιμο υδρογόνο ως φορέα ενέργειας για τα καθαρά οχήματά μας του μέλλοντος. Και, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να το κάνουμε αυτό, όχι μέχρι το χρονοδιάγραμμα 2040-2050 όπως προτείνουν ορισμένοι, αλλά βραχυπρόθεσμα, προκειμένου να προσφέρουμε μια ανανεώσιμη, βιώσιμη και καθαρή επιλογή μεταφοράς στο μελλοντικό παγκόσμιο χαρτοφυλάκιό μας.

 

Σχετικά με τον Συγγραφέα
Ο Dale Gardner είναι ο αναπληρωτής διευθυντής εργαστηρίου για Ανανεώσιμα Καύσιμα & Συστήματα Οχημάτων στο Εθνικό Εργαστήριο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (NREL) , ένα εργαστήριο του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ που βρίσκεται στο Γκόλντεν του Κολοράντο των ΗΠΑ. Το χαρτοφυλάκιο τεχνολογιών έρευνας, ανάπτυξης και επίδειξης στο εργαστήριο περιλαμβάνει βιοκαύσιμα, υδρογόνο και κυψέλες καυσίμου και προηγμένες τεχνολογίες οχημάτων.